¿Con qué color tenemos que cruzar?

Llevo unos meses viviendo en Grecia y me llama la atención el hecho de que la gente cruce las calles de color rojo.

He vivido en España, Canadá,  Australia y Suecia y no me llamó tanto la atención esta costumbre. Cuando vine a Grecia fue una suerte de vivir en la capital y tener esta experiencia que me da la oportunidad de hacer algo para cambiar lo negativo a positivo.

Esta situación me fastidia porque la gente no respeta las señales y eso indica falta de cuidado y además de educación. Me molesta que la gente piense que vive sola sin compromisos y respeto hacia la sociedad. Quería que cambien esa rutina  aunque estén acostumbrados a no seguir las reglas. Tarde o temprano pasará un accidente o algo peor, algo grave y por eso me siento preocupada por mí y por los demás.

Aparte de todo eso, me siento también sorprendida por ver accidentes porque la gente no ha tenido la educación de cruzar las calles sólo con verde ni ser responsable por su seguridad y la de los peatones.

Por otro lado, los semáforos verdes deben dar más tiempo a los peatones.  Es que varias veces no nos da tiempo a alcanzar al otro lado de la calle. Además, los coches pasan cuando el semáforo está  en verde para los peatones. Hay gente que necesita más tiempo para cruzar (por ejemplo: ciegos, niños con madres, cochecitos o mascotas)  y también hay gente que no puede distinguir los colores (daltónicos). Eso complica más la situación.                          

Parece que no hay educación vial por parte de la familia, la escuela y la sociedad, como un buen ejemplo a seguir y eso significa que no pueden copiar a los que siguen las reglas. La falta de respeto a las reglas a lo mejor indica falta de respeto hacia la sociedad y a los demás.

Seguro que para este problema también habrá soluciones para arreglarlo.

Una de estas podría ser poner dos semáforos para los peatones con información sobre la circulación de los coches. Así sabrán si los coches están pasando o no.

A lo mejor se darán cuenta de que los pueden atropellar.

Otra solución sería dar educación vial en las escuelas para niños y adultos. Por ejemplo, lecciones de educación de tráfico. Sería muy útil que los semáforos tengan un sonido concreto y distinto para cruzar o parar. Eso ayudaría mucho a la gente ciega y los ancianos.

Por ultimo, proponemos que los policías de tráfico pongan las multas establecidas por la ley a los infractores, peatones o conductores. 

Με τι χρώμα πρέπει να διασχίζουμε τους δρόμους;

Εδώ και λίγους μήνες βρίσκομαι στην Ελλάδα και έχω προσέξει ότι ο κόσμος διασχίζει το δρόμο με κόκκινο. Έχω ζήσει στην Ισπανία, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Σουηδία και αυτή η συνήθεια δε ήταν κάτι που παρατήρησα εκεί.

Όταν ήρθα στην Ελλάδα είχα την τύχη να ζήσω στην πρωτεύουσα και μέσα από τη συγκεκριμένη εμπειρία να έχω την ευκαιρία να δραστηριοποιηθώ ώστε να αλλάξω κάτι αρνητικό αντικαθιστώντας το με κάτι θετικό.

Αυτή η κατάσταση με θυμώνει γιατί ο κόσμος δε σέβεται τα σήματα και αυτό δείχνει έλλειψη εκπαίδευσης, παιδείας, προσοχής και σεβασμού.

Με ενοχλεί που οι άνθρωποι νομίζουν πως ζουν μόνοι χωρίς υποχρεώσεις και σεβασμό προς το κοινωνικό σύνολο.

Πραγματικά θα ήθελα να αλλάξουν αυτή τη ρουτίνα ακόμη κι αν δεν είναι συνηθισμένοι να υπακούν στους κανόνες. Αργά ή γρήγορα θα συμβεί κάποιο ατύχημα ή κάτι πιο σοβαρό και γι’ αυτό ανησυχώ τόσο για μένα όσο και για τους άλλους.

Εκτός αυτού εκπλήσσομαι να μαθαίνω για ατυχήματα που προκαλούνται από ελλείψεις στην εκπαίδευση της κυκλοφοριακής αγωγής (ώστε να διασχίζουν τους δρόμους μόνο με πράσινο) και έλλειψη υπευθυνότητας ως προς την ασφάλεια την δική τους και των άλλων.

Επίσης υπάρχει κόσμος που χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να περάσει μια διάβαση (με φωτεινούς σηματοδότες), για παράδειγμα τυφλοί, μητέρες με παιδιά, καροτσάκια ή κατοικίδια, ακόμα και κόσμος που δε μπορεί να ξεχωρίσει τα χρώματα (πάσχουν από αχρωματοψία). Το γεγονός αυτό περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Φαίνεται πως δεν υπάρχει κυκλοφοριακή εκπαίδευση ούτε από την οικογένεια ούτε από το σχολείο ή την κοινωνία, που θα μπορούσαν με τη σειρά τους να αποτελούν ένα καλό παράδειγμα ώστε να ακολουθούν τους κανόνες. Αυτή ακριβώς η έλλειψη σεβασμού απέναντι στους κανόνες, ίσως αποτελεί και ένδειξη έλλειψης σεβασμού απέναντι στους συνανθρώπους μας και την κοινωνία ακόμα και απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό.

Είναι σίγουρο ότι και γι’ αυτό το ζήτημα υπάρχουν λύσεις, όπως και για κάθε πρόβλημα. Μία από αυτές θα μπορούσε να είναι η τοποθέτηση διπλών φωτεινών σηματοδοτών για τους πεζούς με πρόσθετες πληροφορίες για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, ώστε να ξέρουν αν εκείνα περνούν ή όχι. Ίσως έτσι συνειδητοποιήσουν ότι κάποιο όχημα μπορεί να τους παρασύρει αν περνούν με κόκκινο.

Μια άλλη λύση θα μπορούσε να είναι η προσφορά κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες (για παράδειγμα συμπεριφορά πεζού). Θα ήταν επίσης πολύ χρήσιμο να έχουν τα φανάρια συγκεκριμένο ήχο για να διασχίζουν το δρόμο οι πεζοί ή για να περιμένουν. Αυτό θα βοηθούσε τους τυφλούς και τους ηλικιωμένος αλλά και το σύνολο των πεζών.

Τέλος, θα πρότεινα η τροχαία να επιβάλει τα ανάλογα και σύμφωνα με το νόμο πρόστιμα στους παραβάτες, πεζούς και οδηγούς.